Wieże ciśnień w Gdańsku

Neorenesansowa wieża ciśnień w Gdańsku została zaprojektowana przez Alberta Carlsteina i wybudowana w latach 1900- 1904. Dzisiaj obiekt należy do Politechniki Gdańskiej. W ubiegłych latach wieża ciśnień należała do Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej, której gmach otaczał budowlę.

Wieża ciśnień jest wbudowana w zespół budynków Politechniki Gdańskiej i składa się z kilku istotnych elementów budowlanych :

Za podstawę wieży uznaje się parterową kondygnację występującą w formie masywnej, kwadratowej bryły, pokrytej czerwoną cegłą, ze skromnym oszkleniem, występującym w kompozycji dwóch bliźniaczych, wąskich okien. Zdobionym na rogach przyporami z elementami kompozycji wykonanej z kamienia ciosanego. Do podstawy wieży ciśnień przylega bardzo charakterystyczny budynek składający się z wysokich okien, neorenesansowego szczytu zaakcentowanego wolutami i zwieńczonego cesarskim orłem.

Trzon wieży ciśnień jest zespolony z kominem od kotłowni, który wyrasta z dachu dołączonego do wieży ciśnień kompleksu szkolnego. Trzon wieży posiada pięć kondygnacji, wyróżnionych na tle ceglanego lica muru betonowymi gzymsami.

Głowica wieży ciśnień została wsparta na profilowanym wsporniku, nadającym głowicy wizualnej elastyczności.

Całość wieży ciśnień wieńczy bardzo piękne zadaszanie w formie namiotowego dachu przylegającego do komina. Płynąca woda z wieży ciśnień do kranów był podgrzewana w kotłowni.