Jelenia Góra - wieże ciśnień

Historia wieży ciśnień - jak działa wieża ciśnień ?

Hydrauliczne wieże ciśnień mają prostą konstrukcję. Dzięki swojej konstrukcji kompensują wahania ciśnienia po stronie wlotowej i wahania w odpływie po stronie wylotowej. Pierwsze wieże ciśnień (z 1830 r.) posiadały prostokątne zbiorniki wodne z płaskim dnem. Do wzmocnienia ścian , które były podatne na korozję i utrudniały czyszczenie kontenera, należało zastosować wewnętrzne ściągi . Później kontenery były okrągłe, tak że tylko jeszcze płaska podłoga musiała być dodatkowo podparta warstwą legarów. Ten projekt był prawie wyłącznie zintegrowany z budynkami. Budynki podłączone do sieci wodociągowej zasilane są w wodę wyłącznie za pomocą ciśnienia hydrostatycznego wynikającego z siły grawitacji. Podwyższony zbiornik pełni również funkcję zbiornika wyrównawczego . Woda pobierana z sieci wodociągowej prowadzi do zmniejszenia ilości wody w zbiorniku podniesionym. Podwyższony zbiornik jest zatem regularnie uzupełniany, aby poziom wody pozostał na takim samym poziomie, jak to możliwe. W ten sposób ciśnienie wody w sieci jest utrzymywane na stałym poziomie. W sieciach wodociągowych z podniesionymi zbiornikami pompy są wymagane tylko do napełnienia podniesionego zbiornika.

Aby zapewnić wystarczające ciśnienie, wszyscy odbiorcy muszą znajdować się niżej niż podniesiony zbiornik (zasada rur połączonych ). Wyższe punkty poboru (np. wieżowce) wymagają własnego systemu podwyższania ciśnienia.

Kolejowe wieże ciśnień w Jeleniej Górze.

Kolejowe wieże ciśnień w dawnych czasach spełniały fundamentalne zadanie jakim było dostarczenie wody dla całej kolejowej infrastruktury. Dzięki wieży ciśnień możliwe było napełnianie zbiorników wodnych, z których parowozy uzupełniane były w wodę, a więc w podstawowe paliwo niezbędne dla pracy taboru kolejowego. W pierwszych latach funkcjonowania parowozów, postoje na uzupełnienie wody były konieczne co 11–16 km i pochłaniały dużo czasu, kosztem podróży. Wraz z wprowadzeniem przetargów (specjalny samochód z wodą i paliwem) pociągi mogły przejeżdżać 100-160-240 km bez tankowania.

Do gromadzenia wody przystanki wodne wykorzystywały zbiorniki wodne , wieże ciśnień i oczka wodne. Woda była początkowo pompowana wiatrakami , młynami wodnymi lub pompami ręcznymi często przez samą załogę pociągu. Później używano małych silników parowych i benzynowych.

Kolejowe wieże ciśnień są niemal podobne do siebie pod względem architektonicznym. Dominującą cechą jest tutaj kształt " grzybka " i konstrukcja składająca się z podstawy, trzonu i głowicy ze zbiornikiem wodnym. Wieże ciśnień stoją przy ulicy Krakowskiej i zostały wybudowane na początku XX wieku.

Wieża ciśnień przy ulicy Ludwika Waryńskiego

Modernistyczna wieża ciśnień stojąca na terenie Jeleniogórskich Zakładów Optycznych.